Fallvann

av Mikael Niemi

Det har vore ein regntung haust i Norrland, Sverige. Vassmagasinet er fullt. Til slutt blir det for mykje trykk og det heile sprekk. Katastrofen er eit faktum.

I desse flaumtider passar det vel ikkje betre eller skal vi seie dårlegare, enn med ei bok som denne. Her møter ulike menneske uførebudd ein storstilt natur og vasskraft i all si råe styrke. Her er ulike menneskehistorier og ulike lagnader, her er det spenning og tempo frå fyrste stund. Boka er både sår, vakker, provoserande og valdeleg i sine skildringar av natur, vatn og samansette personkarakterar, alt på same tid. Som lesar kjenner du kjenslene bli sett i sving, akkurat slik som vatnet. Du blir introdusert for situasjonar du slepp å vere oppe i, og glad er du for det! Katastrofen driv folk til handling, du ynskjer berre å vete korleis det skal det gå med alle. Møtest dei og får hjelpt kvarandre til slutt? Vatnet som symbol går att i boka og spelar ei dobbel tyding; både som næring til liv, men òg det som like fort kan øydeleggje eit. Boka seier til oss som menneske at vi må tenkje på kva som er viktig i livet og at livet er viktig.

Ann Kristin Leirmo
Lesja bibliotek